.. มือเสียความบริสุทธิ์ก่อนเป็นอันดับแรกเลย คนภายนอกนึกว่าเจอศึกหนักกันสินะ ขำมากๆๆๆ ช่วงที่กลับมาสกุลเว่ยที่อวี๋หยางก็เจอญาติผู้พี่ของเว่ยเซ่านามเว่ยหยาง เป็นลูกอาหญิงชาติกำเนิดลึกลับ ก็มาแอบชอบเสี่ยวเฉียวตั้งแต่แรกเห็น เสี่ยวเฉียวก็รู้สึกว่าไม่ชอบหน้าคนผู้นี้ เรื่องนี้ยังมีเรื่องต่อไปอีก เพราะความแอบชอบของเว่ยหยางนี่แหละ
ท่านโหวบอกใคร ๆ ว่าไม่มีใจรักเสี่ยวเฉียว แต่พฤติกรรมกลับตรงข้ามนะเจ้าคะ
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
ทีไรเป็นอยากได้กันไปหมด พอ.ปากหนัก มาดเยอะ แค้นก็แค้นแต่ก็มีอารมณ์กับนอ.ตลอด พาร์ทรักยังไม่มากเท่าไร นอกจากอุ่นเตียงกันกรุบกริบ
ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.
'มงคลกิตติ์' ลงพื้นที่บางขุนเทียน ชูแนวทาง 'เฉลิมชัย' แก้ลิงแสม
แต่ถึงบทที่นางจะต้องยอมโอนอ่อน นางก็รู้ความเหมาะความควรมาก คือเป็นคนรู้จังหวะจะโคนในชีวิตที่แท้
‘อนุดิษฐ์’ ผงาด ถูกวางตัวนั่ง ปธ.ยุทธศาสตร์ ‘พรรคกล้าธรรม’
: "A retreat about the battlefield orchestrated by Xiaoqiao's grandfather fourteen many years back resulted within the deaths of Wei spouse and children elders, igniting a bitter clan feud.
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
เห็นน้ำตาเสี่ยวเฉียวแล้ว ...ท่านโหวเริ่มใจอ่อนแล้วใช่ไหมเจ้าคะ
แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
---อันนี้ต้องคอยดูกันต่อไป แต่ที่แน่ๆเราว่า-เว่ยเซ่า-พระเอกเริ่มๆมีใจในเล่มนี้บ้างแหละ ดูออก
สนุกดี go here แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกไม่เย็นชาเท่าที่คิด